‘ญารินดา’ ศิลปินสาวผมชมพูแห่งยุค 2000 กับเหตุผลของการปล่อยให้หลายคน ‘แค่ได้คิดถึง’

ย้อนกลับไปประมาณปี 2000 วงการเพลงไทยได้เห็นสาวผมชมพูใส่ชุดดำ ร้องเพลงจังหวะเนิบช้าด้วยน้ำเสียงหนักแน่นแต่ก็ยังแฝงความอบอุ่นอยู่ในที ณ ขณะนั้นไม่น่ามีใครในประเทศนี้ไม่รู้จัก ญารินดา บุนนาค

“ตั้งแต่ครั้งที่เราจากกันแสนไกล

เหตุและผลมากมายไม่เคยสำคัญ

เท่ากับความรู้สึกที่ใจของฉันนั้นเก็บให้เธอ”

ท่อนแรกของเนื้อเพลง แค่ได้คิดถึง จากอัลบั้มแรกของเธอเมื่อปี 2001 จะโดยตั้งใจหรือไม่ก็ตาม มันราวกับว่าเธออยากปล่อยให้เนื้อเพลงท่อนนี้ได้ทำงานกับแฟนเพลงอย่างเต็มที่ เพราะตั้งแต่วันนั้นที่เธอออกอัลบั้มแรกกับ GMM Grammy จนได้รับเสียงตอบรับอันมากมายจากแฟนเพลง รวมไปถึงการได้ทัวร์คอนเสิร์ตทั่วประเทศ และหลังจากที่เธอออกอัลบั้มแรกเพียงหนึ่งหรือสองปีเท่านั้น เธอก็หายไปจากซีนของวงการเพลงไป

เหตุผลที่เธอหายไปอาจไม่ได้สำคัญอะไร แต่ความรู้สึกของแฟนเพลงที่ยังคงเก็บไว้ให้เธอเสมอนั้นยังคงเหนียวแน่น จนเธอได้ออกอัลบั้มต่อไปในอีกไม่กี่ปีต่อมา 

ปี 2006, ประเทศไทย เราได้ยินเพลงของญารินดากลับมาอีกครั้งบนคลื่นหน้าปัดวิทยุ คราวนั้นเธอกลับมาในบ้านหลังใหม่ที่ชื่อ Smallroom โดยออกเพลงแบบเต็มอัลบั้ม แถมยังคงมีกลิ่นอายของความเป็นญารินดาอยู่แบบเดิมไม่เสื่อมคลาย

เราได้พูดคุยกับญารินดาอีกครั้งหลังผ่านเวลาไป 20 ปี จากวันที่เราเคยรู้จักเธอครั้งแรกผ่านเสียงเพลง จนในวันนี้ที่เธอไปทำอะไรมาตั้งหลายอย่างทั้งเป็นนักร้อง นักแสดง สถาปนิก และคุณแม่ลูกสอง เราอยากทราบเหมือนกันว่าหลังจากที่เธอเคยอยู่ในวงการเพลงมาในช่วงยุค 2000 ต้น จนวันนี้ที่เธอกลับไปบนเวทีที่มีคนร่วมร้องเพลงกับเธอกว่าหมื่นคนอีกครั้ง เธอรู้สึกอย่างไร และชีวิตเธอเปลี่ยนไปยังไงบ้าง

ตอนนี้ทำอะไรอยู่บ้าง 

ตอนนี้พี่เป็น Co founder ของบริษัทสถาปัตย์ที่ชื่อ Imagery Objects เป็นบริษัทออกแบบ รับทำงานสถาปัตย์ ทำหมดเลยทั้งงานสเกลเล็ก สเกลใหญ่ เมื่อก่อนรับงาน commercial เยอะ แต่ก็อาจจะเพราะช่วงหลังนี้พี่เคยเป็นอาจารย์สอนหนังสือด้วยและเป็นแม่แล้วด้วย ตอนนี้ก็เลยมีงานออกแบบโรงเรียนและสนามเด็กเล่นมากขึ้น ทำพวก playground ในโรงเรียน ในสวน อันนี้ก็เป็นงานหลักในตอนนี้